top of page

ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ

ΚΑΙ ΔΙΑΡΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΥΡΗΣΗΣ

Η σελίδα έχει ενημερωτικό σκοπό. Πιο εξειδικευμένες πληροφορίες

μπορείτε να βρείτε στις ιστοσελίδες των επίσημων Ουρολογικών εταιριών

http://huanet.gr    http://www.uroweb.org

Μία αυξημένη τιμή PSA δεν αποτελεί ένδειξη καρκίνου, αλλά όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο του PSA, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να υπάρχει καρκίνος.

 

H ΚΥΠ δεν φαίνεται να αυξάνει τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Ένας άνθρωπος που έχει ΚΥΠ μπορεί την ίδια στιγμή να έχει αδιάγνωστο καρκίνο του προστάτη ή μπορεί να αναπτύξει καρκίνο του προστάτη στο μέλλον. Ως εκ τούτου, το Εθνικό Ίδρυμα Καρκίνου (NCI) και η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου (ACS) συνιστά ότι όλοι οι άνδρες άνω των 50 ετών πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους σχετικά με το θέμα και να υποβάλλονται σε δακτυλική εξέταση και PSA μια φορά το χρόνο.

Τι είναι η καλοήθης υπερπλασία
του προστάτη (ΚΥΠ);

Η καλοήθης υπερτροφία του προστάτη (που αναφέρεται επίσης ως ΚΥΠ ) είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο προστατικός αδένας διογκώνεται και μπορεί να προκαλέσει προβλήματα που σχετίζονται με την ούρηση.

 

Η ΚΥΠ μπορεί να αυξήσει το PSA (προστατικό ειδικό αντιγόνο) σε επίπεδα δύο έως τρεις φορές υψηλότερα από το κανονικό.

 

Εξειδικευμένος

στην Νευροουρολογία

και Ουροδυναμική, στο

Harvard Medical School

MGH Urology clinic, USA

 

ΙΑΤΡΕΙΟ

Χαριλάου Τρικούπη 1, Άλιμος &

Λεωφ. Μεσογείων 264, Χολαργός IASO GENERAL

 

Τηλ. Κέντρο: 210-9960402,

Κινητό: 6983 51 69 56

e-mail: sfksgnns@gmail.com

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΙΑΦΑΚΑΣ

Χειρουργός Ουρολόγος, FEBU Αναπληρωτής Διευθυντής

Ουρολογικής Κλινικής

251 Γενικού Νοσοκομείου

Αεροπορίας.

Συμβουλευτείτε
το γιατρό σας
για περισσότερες πληροφορίες.

 

Πώς δημιουργείται η ΚΥΠ ;

 

Ο προστάτης διέρχεται δύο κυρίων περιόδων ανάπτυξης. Στις αρχές της εφηβείας, ο προστάτης διπλασιάζεται σε μέγεθος.

Στη συνέχεια, γύρω στην ηλικία των 25, ο προστάτης αρχίζει να αυξάνεται και πάλι και συνεχίζει να αυξάνεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής ενός ανθρώπου. Η συνεχιζόμενη διεύρυνση του προστάτη συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα, τουλάχιστον μέχρι

τις μεγαλύτερες ηλικίες. Ωστόσο, η δεύτερη περίοδος της ανάπτυξης μπορεί, πολλά χρόνια αργότερα, να καταλήξει σε καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

 

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη, πεπτικών και νεφρικών νοσημάτων (NIDDK) της Αμερικής:

 

  • Η ΚΥΠ σπάνια προκαλεί συμπτώματα πριν την ηλικία των 40 ετών

  • Περισσότεροι από τους μισούς άνδρες στα 60 τους έχουν κάποια συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

  • Έως 90% των ανδρών στα '70 και τα '80 τους έχουν κάποια συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

 

 

Τι συμβαίνει όταν μεγαλώνει ο προστάτης;

 

Όπως διογκώνεται ο προστάτης, πιέζει την ουρήθρα, η οποία περνάει μέσα απ΄ αυτόν, και εμποδίζει την ούρηση. Ταυτόχρονα, το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης γίνεται παχύτερο, πιό ερεθισμένο, και αρχίζει να συστέλλεται - ακόμη και όταν περιέχει μόνο μικρές ποσότητες ούρων - γεγονός το οποίο προκαλεί πιο συχνή ούρηση. Καθώς η κύστη συνεχίζει να εξασθενεί, μπορεί να μην αδειάζει τελείως και να μένουν πίσω κάποια ούρα, πράγμα που με τη σειρά του οδηγεί σε μια συχνή αίσθηση του να χρειάζεται να ουρήσει κανείς, σε μια αργή ροή των ούρων και να ξυπνάει τη νύχτα για να ουρήσει (νυκτουρία).

 

Το μπλοκάρισμα ή στένωση της ουρήθρας από τον προστάτη και η ατελής κένωση της ουροδόχου κύστης προκαλούν πολλά από τα προβλήματα που συνδέονται με την ΚΥΠ.

 

 

Ποια είναι τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη;

 

Τα ακόλουθα είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη. Ωστόσο, κάθε άτομο μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα διαφορετικά. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

 

  • Ακράτεια των ούρων ή σταγονοειδή ούρηση.

  • Πιο συχνή ούρηση, ιδιαίτερα τη νύχτα.

  • Επείγουσα ανάγκη για ούρηση (επιτακτική ούρηση).

  • Επίσχεση ούρων (αδυναμία ούρησης).

  • Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης συνοδευόμενη με διακεκομμένη ή αδύναμη ροή ούρων

 

Αυτά τα προβλήματα μπορούν να οδηγήσουν σε ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

 

  • Ακράτεια.

  • Βλάβη στα νεφρά.

  • Βλάβες της ουροδόχου κύστης.

  • Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.

  • Πέτρες της ουροδόχου κύστης.

  • Αδυναμία να αδειάσει την κύστη.

  • Αιματουρία.

 

Τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη

μπορεί να μοιάζουν με αυτά άλλων παθήσεων.

 

 

Πώς γίνεται η διάγνωση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη;

 

Η διάγνωση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη στα πρώιμα στάδια της μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών. Η καθυστέρηση μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη της ουροδόχου κύστης για την οποία η όποια θεραπεία της ΚΥΠ μπορεί να είναι αναποτελεσματική. Εκτός από ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και φυσική εξέταση, οι διαγνωστικές εξετάσεις για την ΚΥΠ μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

 

Δακτυλική εξέταση (DRE).

Μια διαδικασία κατά την οποία ο γιατρός εισάγει ένα δάχτυλο στον πρωκτό του ασθενή για την εξέταση του ορθού και του     προστάτη αδένα, ως προς το μέγεθος του και για την αναγνώριση ενδείξεων υπάρξεως καρκίνου.

 

Κυστεοσκόπηση (ονομάζεται επίσης ουρηθροκυστεοσκόπηση).

Μια εξέταση στην οποία με τη βοήθεια μιας οπτικής ίνας και μίας συσκευής προβολής - εισάγεται μέσω της ουρήθρας το κυστεοσκόπιο και εξετάζεται η ουρήθρα ο προστάτης και η κύστη για τυχόν δομικές ανωμαλίες ή εμπόδια, όπως είναι οι όγκοι οι πέτρες ή η ΚΥΠ.

 

Μελέτη ροής ούρων.

Μια δοκιμασία στην οποία ο ασθενής ουρεί σε μια ειδική συσκευή που μετρά πόσο γρήγορα ρέουν τα ούρα.

Η μειωμένη ροή μπορεί να υποδηλώνει ΚΥΠ.

 

 

Ποια είναι η θεραπεία για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη;

 

Η θεραπεία για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη θα πρέπει να καθορίζεται από το γιατρό σας με βάση:

 

  • Την ηλικία σας, τη γενική υγεία, και το ιατρικό ιστορικό

  • Την έκταση της νόσου

  • Την ανοχή σας σε συγκεκριμένα φάρμακα, διαδικασίες, ή θεραπείες

  • Τις προσδοκίες σας για την πορεία της νόσου

  • Τη γνώμη ή την προτίμησή σας

 

Τελικά, τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη συνήθως απαιτούν κάποιο είδος της θεραπείας.

Όταν ο αδένας είναι ήπια διογκωμένος, καμία θεραπεία μπορεί να μη χρειάζεται. Στην πραγματικότητα, η έρευνα έχει δείξει ότι, σε ορισμένες ήπιες περιπτώσεις, μερικά από τα συμπτώματα της ΚΥΠ αντιμετωπίζονται χωρίς παρέμβαση.

Η απόφαση αυτή μπορεί να παρθεί μόνο από το γιατρό σας μετά από προσεκτική αξιολόγηση της ατομικής σας κατάστασης.

Η ετήσια τακτική εξέταση είναι σημαντική για την έγκαιρη διάγνωση των συμπτωμάτων της υπερπλασίας.

 

Η θεραπεία για ΚΥΠ μπορεί να είναι:

 

Χειρουργική

 

Να αφαιρέσετε μόνο το διογκωμένο ιστό που πιέζει την ουρήθρα, με τον υπόλοιπο προστάτη να παραμένει άθικτος.

Οι τύποι της χειρουργικής επέμβασης είναι :

 

  • Διουρηθρική εκτομή του προστάτη (TURP). Ένα μεταλλικό όργανο (resectoscope) - που έχει 12 εκ. μήκος, 1/2 ίντσα διάμετρο και περιέχει ένα φώς και βαλβίδες για τον έλεγχο του υγρού των πλύσεων, και έναν ηλεκτρικό βρόχο που κόβει ιστό και καυτηριάζει τα αιμοφόρα αγγεία - εισάγεται μέσω του πέους εως τον προστάτη. Ο χειρουργός χρησιμοποιεί την αγκύλη του resectoscope για να αφαιρέσει τον ιστό που παρεμποδίζει την ούρηση.Τα τεμάχια του ιστού μεταφέρονται απο το υγρό των πλύσεων μέσα στην κύστη και αφαιρούνται στο τέλος της επέμβασης.

 

  • Διουρηθρική εκτομή του προστάτη με μέθοδο (TURis) πλάσμα . Είναι μια σχετικά νέα μέθοδος ( εφαρμόζεται στην κλινική μας απο το 2008, απο τους πρώτους στην Ελλάδα που χρησιμοποίησαν τη συγκεκριμένη μέθοδο ), που αποτελεί την εξέλιξη της κλασσικής διουρηθρικής εκτομής του προστάτη. Γίνεται εξάχνωση του ιστού όπως και με το Laser αλλά υπάρχει και η δυνατότητα λήψης βιοψιών. Για περισσότερα μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα

       http://www.youtube.com/watch?v=f_Q2AC1uzJ0.

 

  • Διουρηθρική τομή του προστάτη (TUIP). Μια διαδικασία που διευρύνει την ουρήθρα με ορισμένες μικρές τομές στον αυχένα της ουροδόχου κύστης (εκεί όπου η ουρήθρα ενώνεται με την ουροδόχο κύστη) και στον ίδιο τον προστάτη.

 

  • Χειρουργική επέμβαση με λέιζερ. Εδώ χρησιμοποιείται ενέργεια λέιζερ για να εξαχνωθεί ο προστατικός ιστός, πάλι διαμέσου της ουρήθρας.

 

  • Ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση που απαιτεί εξωτερική τομή, συχνά εκτελείται όταν ο αδένας είναι πολύ μεγάλος, ή όταν η κύστη έχει καταστραφεί και πρέπει να επισκευαστεί.

 

Μη χειρουργικές θεραπευτικές αγωγές μπορεί να περιλαμβάνουν:

 

  • Φάρμακα. Για συρρίκνωση του προστάτη ή τουλάχιστον να σταματήσει η ανάπτυξη του χωρίς τη χρήση χειρουργικής επέμβασης (φιναστερίδη, saw palmetto), ή για να κάνουν τούς μύες που περιβάλλουν την ουρήθρα χαλαρότερους έτσι ώστε τα ούρα να διέρχονται δια μέσω του προστάτη πιο εύκολα (α-blockers).

 

  • Διουρηθρική υπερθερμία. Μια ερευνητική διαδικασία που χρησιμοποιεί τη θερμότητα, (συνήθως παρέχεται από μικροκύματα), για να συρρικνώσει τον προστάτη.

 

  • Προστατικά stents. Μία διαδικασία κατά την οποία stents εισάγονται μέσω της ουρήθρας στην περιοχή που παρουσιάζει στένωση και εκεί εκπτύσσονται και διευρύνουν την ουρήθρα (μόνο σε επιλεγμένα περιστατικά).

 

Διαχείριση του τρόπου ζωής για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη

μπορεί να περιλαμβάνουν:

 

  • Διατροφικοί παράγοντες. Τροφές και ποτά που περιέχουν σόγια, πράσινο τσάι, ντομάτα, καθώς και η λήψη συμπληρωμάτων μπορεί να ωφελήσουν τον προστάτη, αν και αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί. Επίσης, η αποφυγή ή μείωση της πρόσληψης αλκοόλ, καφέ, και άλλων υγρών, ιδιαίτερα μετά το δείπνο, είναι συχνά χρήσιμη. Αυξημένος κίνδυνος για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη έχει βρεθεί σε άτομα που έχουν δίαιτα υψηλή σε ψευδάργυρο, βούτυρο, μαργαρίνη, ενώ τα άτομα που τρώνε πολλά φρούτα φαίνεται να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο για την εμφάνιση καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

 

  • Αποφεύγοντας τα φάρμακα που επιδεινώνουν τα συμπτώματα. Αποσυμφορητικά και αντισταμινικά μπορεί να επιβραδύνουν τη ροή των ούρων σε ορισμένους άνδρες με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη. Μερικά αντικαταθλιπτικά και διουρητικά μπορεί επίσης να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας εάν παίρνετε οποιοδήποτε από αυτά τα φάρμακα για να εξετάσει την περίπτωση αλλαγής στη δοσολογία,ή τη αντικατάστασή τους αν είναι δυνατόν.

 

Πάντα να συμβουλεύεστε
το γιατρό σας
για τη σωστή διάγνωση
 

 

bottom of page